-
1 καταπινω
1) выпивать, поглощать(ὅλον πίθον Eur.; τὸ καταποθὲν ἐκ τῶν ὑψηλῶν ὕδωρ Plat.)
2) проглатывать, пожирать(τοὺς παῖδας κατέπινε Κρόνος Hes.; τὰς βδέλλας Her.; τεμάχη Arph.; σῖτον Arst.; πόλις καταποθεῖσα ὑπὸ τῆς θαλάττης Polyb.)
διυλίζειν τὸν κώνωπα, τέν δὲ κάμηλον κ. погов. NT. — оцеживать комара, а верблюда проглатывать3) ( о земле) впитывать, вбирать в себя(ποταμοὴ καταπινόμενοι Arst.)
4) перен. жадно впивать(Εὐριπίδην Arst.)
5) перен. пожирать, поглощать(λύπῃ καταποθῆναι NT.)
6) расточать, проматывать(τέν οὐσίαν Aeschin.)
7) pass. тонуть(πλοῖα καταπίνεται Arst.)